Oxford Koolstofcompensatie Soorten: De 5 Net Zero Project Classificaties die u moet weten

Waarom we bij Coffset de Oxford CO2-compensatiesoorten gebruiken

Bij Coffset is het onze missie om gebruikers te helpen bij het financieren van klimaatmaatregelen met een hoge integriteit. Om dat te kunnen doen, hebben we meer nodig dan alleen algemene koolstofkredieten – we hebben een duidelijke, op wetenschap gebaseerde methode nodig om te classificeren welke compensatieprojecten daadwerkelijk bijdragen aan een netto nul toekomst.

Daarom hebben we de Oxford koolstofcompensatietypen aangenomen, zoals gedefinieerd in de herziene Oxford Principles for Net Zero Aligned Carbon Offsetting uit 2024. Dit raamwerk is ontwikkeld door vooraanstaande klimaatwetenschappers en beschrijft de vijf soorten compensatieprojecten op basis van hoe emissies worden verminderd of verwijderd en hoe koolstof wordt opgeslagen.

In deze gids leggen we elk type in duidelijke bewoordingen uit, zodat je weloverwogen beslissingen kunt nemen en compensatie kunt ondersteunen die echt werkt.

De 5 Oxford CO2-compensatiesoorten, uitgelegd

Het Oxford raamwerk verdeelt compensatieprojecten in emissiereducties (Types I-III) en koolstofverwijderingen (Types IV-V). Alleen koolstofverwijdering met duurzame opslag kan restemissies volledig compenseren om netto nul te bereiken.

Type I – Vermeden fossiele emissies (geosfeer)

• Categorie: Emissiereductie zonder opslag
• Voorbeeld: Kolenstroom vervangen door zonne- of windenergie
• Duurzaamheid: ✘ Geen (geen opslag)
• Risico op omkering: Laag
• Oxford netto nul op één lijn?Nee

Deze projecten verminderen toekomstige emissies door fossiele brandstoffen te vervangen door koolstofarme of koolstofvrije alternatieven, zoals zonne-energie, windenergie, waterkracht of verbeterde energie-efficiëntie. Ze spelen een belangrijke rol in het koolstofvrij maken van elektriciteitssystemen, vooral in landen die nog steeds sterk afhankelijk zijn van kolen of gas.

Hoewel deze soorten koolstofcredits essentieel zijn voor het terugdringen van de wereldwijde uitstoot op dit moment, verwijderen ze geen bestaande CO₂ uit de atmosfeer en bieden ze geen opslag op lange termijn. Daarom worden ze beschouwd als mitigatie-instrumenten voor de korte termijn en niet als geldige instrumenten voor het compenseren van restemissies in een netto nul-portefeuille.

Type II – Vermeden ecosysteemverlies (Biosfeer)

• Categorie: Emissiereductie in ecosystemen
• Voorbeeld: Bosbehoud, REDD+
• Duurzaamheid: ⚠ Gemiddeld (afhankelijk van bestuur en klimaat)
• Risico op omkering: ⚠ Gemiddeld tot hoog
• Oxford netto nul op één lijn?Nee (alleen ondersteunend)

Deze credits zijn afkomstig van projecten die bestaande koolstofputten, zoals bossen, wetlands of veengebieden, beschermen tegen vernietiging. Een typisch voorbeeld is REDD+, dat ontbossing en bosdegradatie wil tegengaan, vaak in tropische gebieden.

Hoewel deze credits de biodiversiteit en inheemse bestaansmiddelen ondersteunen, waarschuwen de Oxford Principles dat er een groot risico bestaat dat ze worden teruggedraaid. Branden, veranderingen in landgebruik en politieke instabiliteit kunnen de opgeslagen koolstof uitwissen, waardoor dit type project ongeschikt is voor langetermijncompensatie van emissies.

Type III – Emissiereducties met opslag (fossiele CCS)

• Categorie: Emissiereductie met geologische opslag
• Voorbeeld: Koolstofafvang en -opslag (CCS) op industriële locaties
• Duurzaamheid: Hoog
• Risico op omkering: Laag
• Oxford netto nul op één lijn?Gedeeltelijk (contextspecifiek)

Projecten in deze categorie omvatten het opvangen van CO₂-emissies bij industriële bronnen, zoals cementfabrieken, raffinaderijen of elektriciteitscentrales, en het diep onder de grond injecteren van die CO₂ in geologische reservoirs. Hierdoor wordt permanent voorkomen dat fossiele koolstof in de atmosfeer terechtkomt.

De Oxford Principes erkennen dit type als een belangrijke overbruggingsoplossing, vooral voor moeilijk te reduceren sectoren. Omdat de afgevangen CO₂ echter nog niet is uitgestoten, wordt dit nog steeds beschouwd als een reductie, niet als een verwijdering. De rol ervan in compensatie moet daarom aanvullend zijn, niet centraal, in een netto nulplan.

Type IV – Koolstofverwijdering naar de biosfeer

• Categorie: Verwijdering opgeslagen in de natuur
• Voorbeelden: Herbebossing, bodemkoolstof, blauwe koolstof
• Duurzaamheid: ⚠ Gemiddeld
• Risico op omkering: ⚠ Gemiddeld
• Oxford netto nul op één lijn?: ✔ Ja, indien langdurig en controleerbaar

Deze categorie omvat projecten zoals herbebossing, bodemkoolstofverrijking of mangroveherstel, die CO₂ absorberen via natuurlijke processen en opslaan in biomassa en bodem. Deze projecten dragen ook bij aan ecosysteemdiensten, waterretentie en lokale klimaatbestendigheid.

De duurzaamheid van hun opslag hangt echter af van het langetermijnbeheer, de betrokkenheid van de lokale gemeenschap en de bescherming tegen klimaatrisico’s zoals bosbranden of droogte. Oxford beschouwt ze alleen als geschikt voor net zero als ze worden ondersteund door een sterke monitoring en als het risico op omkering goed wordt beheerd. Ze zijn een essentiële verwijderingsoplossing voor de middellange termijn, terwijl duurzamere technologieën opschalen.

Type V – Koolstofverwijdering naar de geosfeer

• Categorie: Verwijdering opgeslagen in geologische formaties
• Voorbeelden: Directe luchtafvang (DACCS), mineralisatie
• Duurzaamheid: Zeer hoog
• Risico op omkering: Zeer laag
• Oxford netto nul op één lijn?: ✔ Ja (voorkeur)

Dit zijn geavanceerde oplossingen zoals Direct Air Capture with Carbon Storage (DACCS) of verbeterde minerale verwering, die CO₂ uit de omgevingslucht halen en ondergronds of in vaste minerale vormen vastleggen. Deze methode is ontworpen met het oog op duurzaamheid en is niet afhankelijk van kwetsbare ecosystemen.

Het Oxford raamwerk definieert deze als het enige universeel netto nulcompensatietype met bijna permanente opslag en ultralaag omkeringsrisico. Hoewel de beschikbaarheid op dit moment beperkt is en de kosten hoog, is het opschalen van deze categorie cruciaal voor het bereiken en behouden van net zero. Early adopters, zoals Coffset-gebruikers, helpen de vraag en innovatie in deze essentiële sector te stimuleren.

Overzichtstabel: Oxford Koolstofcompensatietypes in een oogopslag

Waarom het belangrijk is voor je compensatiestrategie

De Oxford Principles maken één ding duidelijk: tegen 2050 moet compensatie volledig komen van koolstofverwijdering (types IV en V), en dan vooral die met duurzame opslag.

Bij Coffset zetten we ons in voor:

• Prioriteit geven aan compensaties op basis van verwijdering
• Duurzaamheid en verificatie garanderen
• Transparantie bieden over het type project dat je steunt

Hoe dit past in jouw klimaatreis

Inzicht in de Oxford CO2-compensatietypen is slechts een deel van het grotere geheel. Als u dit nog niet hebt gedaan, probeer dan onze CO2-voetafdrukcalculator om uw eigen uitstoot te schatten, per maand of per reis. Zodra u uw voetafdruk kent, kunt u het juiste compensatietype kiezen op basis van uw doelen en waarden.

FAQ: Oxford Koolstofcompensatie Soorten

V: Zijn alle koolstofkredieten geldig voor net zero?
A: Nee. Alleen koolstofverwijdering met duurzame opslag (types IV en V) komt in aanmerking voor de Oxford Principles.

V: Kan ik vermeden ontbossing nog steeds steunen?
A: Ja, als een manier om de natuur en biodiversiteit te helpen. Maar deze credits mogen niet worden gebruikt om een netto nulwaarde te claimen.

V: Waarom volgt Coffset deze classificatie?
A: Omdat de Oxford koolstofcompensatietypes de meest geloofwaardige, wetenschappelijk onderbouwde methode zijn om te garanderen dat klimaatclaims echt zijn.

Slotwoord: Offset slimmer, niet alleen meer

De meeste compensaties die vandaag de dag op de markt zijn voldoen niet aan de netto nul-normen van Oxford. Bij Coffset werken we eraan om dat te veranderen door gebruikers te helpen investeren in echte CO2-verwijderingen, geverifieerde duurzaamheid en projecten met een doel. Als je op een integere manier klimaatactie wilt ondersteunen, begin dan met het kiezen van het juiste type compensatie.

Ontdek onze compensatieopties en sluit je aan bij de verschuiving naar een netto nulimpact.

Lees de Oxford Principles for Net Zero Aligned Carbon Offsetting (herzien in 2024).