Effectenportefeuille
De Impact Portfolio is een gediversifieerde portefeuille van hoogwaardige koolstofcredits, ontworpen om de impact te maximaliseren, risico's te beperken en innovatie te bevorderen. Een portefeuillebenadering van credits wordt aanbevolen door het World Economic Forum. Deze portefeuille belichaamt de wetenschappelijk onderbouwde best practices die zijn vastgelegd in Oxford's Principles for Carbon Offsetting en omvat een volledig scala aan koolstofcredits, zodat u uw vermogen om een koolstofarme toekomst te ondersteunen kunt maximaliseren.
Oxfords principes voor CO2-compensatie
Oxford Type 1: Emissiereducties
Deze categorie omvat een breed spectrum aan initiatieven en projecten die zijn ontworpen om de uitstoot van broeikasgassen actief te verminderen of te voorkomen in vergelijking met de standaardpraktijken van industrieën en samenlevingen. Het doel is om de hoeveelheid kooldioxide en andere schadelijke gassen die vrijkomen in de atmosfeer te verminderen. Voorbeelden hiervan zijn projecten die hernieuwbare energie opwekken, zoals windmolenparken, zonne-energie-installaties en waterkrachtcentrales. Een ander voorbeeld is de vernietiging van schadelijke koelmiddelen, die anders in de atmosfeer zouden ontsnappen en aanzienlijk zouden bijdragen aan de opwarming van de aarde vanwege hun hoge aardopwarmingsvermogen. Daarnaast omvat deze categorie inspanningen om methaan op te vangen, een krachtig broeikasgas dat vrijkomt uit stortplaatsen, zodat het niet in de lucht terechtkomt en de klimaatverandering verergert.
Oxford Type 1: EmissiereductiesOxford Type 2: Behoud
Deze categorie richt zich op op de natuur gebaseerde projecten die gericht zijn op het behoud van bestaande natuurlijke ecosystemen die dienen als vitale reservoirs voor koolstofopslag. Deze projecten zijn vooral belangrijk omdat ze gebieden beschermen die bedreigd worden met vernietiging of achteruitgang. Regenwouden bijvoorbeeld, die fungeren als enorme koolstofputten door grote hoeveelheden koolstofdioxide te absorberen, lopen vaak het risico om gekapt te worden voor landbouwuitbreiding of stedelijke ontwikkeling. Ook veengebieden, vochtige gebieden die rijk zijn aan organisch materiaal, zijn kwetsbaar als ze worden drooggelegd voor landbouwdoeleinden. Door deze ecosystemen te behouden, zorgen deze projecten ervoor dat de koolstof die erin is opgeslagen, niet vrijkomt in de atmosfeer.
Oxford Type 2: BehoudOxford Type 3: Opvang en opslag
Deze categorie omvat voornamelijk technologieën op industriële schaal die kooldioxide-emissies rechtstreeks afvangen van puntbronnen zoals schoorstenen van elektriciteitscentrales of oliebronnen tijdens extractieprocessen. De afgevangen koolstof wordt dan voor lange tijd veilig opgeslagen in geologische formaties zoals ondergrondse grotten, uitgeputte oliereservoirs of zoute watervoerende lagen. Deze aanpak voorkomt dat de afgevangen kooldioxide in de atmosfeer terechtkomt en bijdraagt aan klimaatverandering. Koolstofafvang en -opslag (CCS) is een cruciaal instrument voor industrieën die moeilijk te ontkolen zijn, zoals de cementproductie en zware industrie.
Oxford Type 3: Opvang en opslagOxford Type 4: Verwijdering op basis van natuur
Deze categorie omvat projecten die zich richten op het verwijderen van bestaande kooldioxide uit de atmosfeer door middel van natuurlijke processen en het opslaan ervan in nieuw gecreëerde biomassa of grond. Dergelijke inspanningen omvatten vaak herbebossing, waarbij bomen worden geplant in gebieden die ontbost zijn, of bebossing, waarbij bomen worden geplant in gebieden waar er voorheen geen waren. Andere voorbeelden zijn het herstel van vegetatie in aangetaste getijdenwetlands of graslanden, die aanzienlijke hoeveelheden kooldioxide kunnen absorberen en tegelijkertijd extra ecologische voordelen bieden, zoals een verbeterde biodiversiteit en waterkwaliteit.
Oxford Type 4: Verwijdering op basis van natuurOxford Type 5: Verwijdering met lange levensduur
Deze categorie vertegenwoordigt een innovatief en snel ontwikkelend gebied van technische oplossingen die ontworpen zijn om kooldioxide uit de atmosfeer te verwijderen en veilig op te slaan voor langere perioden. Deze technologieën bevinden zich nog in een vroeg ontwikkelingsstadium, maar hebben een enorm potentieel voor grootschalige toepassing in de toekomst. Voorbeelden hiervan zijn DAC-systemen (Direct Air Capture), waarbij kooldioxide rechtstreeks uit de omgevingslucht wordt gehaald met behulp van chemische processen voordat het ondergronds wordt opgeslagen of wordt gebruikt in duurzame materialen zoals beton. Een andere veelbelovende aanpak is versterkte steenverwarming, waarbij natuurlijke geologische processen worden versneld door fijngemalen mineralen over het land te verspreiden om zich chemisch te binden met atmosferische CO2 en stabiele verbindingen te vormen.
Oxford Type 5: Verwijdering met lange levensduurBekijk onze projecten
Ontdek hoe jouw bijdragen een verschil maken en zinvolle initiatieven voor een duurzame toekomst ondersteunen.
